Wiadomości

Rozdział funkcji Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego

Opublikowany: lut 23, 14:51

Obowiązującą w Europie oraz w Stanach Zjednoczonych zasadą jest rozdzielenie funkcji Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego. Systemy prawne przewidują różne modele relacji pomiędzy Ministerstwem Sprawiedliwości a Prokuraturą, jednakże ogólnie przyjętą obecnie w świecie zasadą jest, że Prokuratura jest organem niezależnym od Ministerstwa Sprawiedliwości.

Przykładowo, w 20 państwach europejskich takich jak: Austria, Belgia, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Norwegia, Niemcy, Litwa, Łotwa, Portugalia, Rosja, Słowacja, Szwecja, Szwajcaria, Wielka Brytania i Węgry – Minister Sprawiedliwości nie łączy funkcji Prokuratora Generalnego – jako szefa Prokuratury. W Stanach Zjednoczonych Prokurator Generalny, który co prawda stoi na czele resortu sprawiedliwości, nie posiada tytułu Ministra Sprawiedliwości. Różny natomiast jest sposób powoływania Prokuratora Generalnego. I tak w Austrii, Szwajcarii, Niemczech, na Węgrzech i Łotwie Prokurator Generalny wybierany jest przez parlament; na Słowacji, Litwie, w Stanach Zjednoczonych, Portugalii i Finlandii powoływany jest przez prezydenta; w Wielkiej Brytanii, Czechach, Danii, Norwegii, Szwecji, Estonii i Francji przez rząd; natomiast w takich krajach jak Belgia i Rosja Prokuratora Generalnego powołuje odpowiednie ciało kolegialne ( np. w Belgii jest to Wyższa Rada Sprawiedliwości); czy wreszcie w Hiszpanii Prokuratora Generalnego powołuje monarcha. Wyjątkiem jest Holandia, gdzie na czele Prokuratury stoi organ kolegialny – Rada Prokuratorów Generalnych.

Przygotowany w Ministerstwie Sprawiedliwości projekt zmiany Ustawy z dnia 20 czerwca 1985 roku o prokuraturze przewiduje rozdzielenie funkcji Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego oraz koncentruje się na następujących kwestiach:

1. określeniu pozycji ustrojowej i procesowej Prokuratora Generalnego,
2. kadencyjności funkcji Prokuratora Generalnego, prokuratorów okręgowych i rejonowych,
3. umocnieniu pozycji prokuratora jako organu procesowego,
4. określeniu trybu powoływania i odwoływania Prokuratora Generalnego oraz jego relacji wobec Sejmu, Senatu, Prezydenta RP i Prezesa Rady Ministrów,
5. trybie powoływania i odwoływania zastępców Prokuratora Generalnego, prokuratora okręgowego i prokuratora rejonowego,
6. nowej struktury organizacyjnej prokuratury powszechnej,
7. powołania Krajowej Rady Prokuratorów w miejsce dotychczasowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym oraz zgromadzenia prokuratorów w prokuraturze okręgowej,
8. budżetu i gospodarki finansowej prokuratur powszechnych.

Proponowane uregulowania, zmierzające do osiągnięcia czterech pierwszych spośród wyżej wymienionych celów, poprzez przyjęcie odpowiednich rozwiązań ustrojowo – organizacyjnych, powinny uwolnić prokuraturę od podejrzeń i zarzutów o podatność na polityczne oddziaływanie władzy wykonawczej, a prokuratorom zapewnić większą niż dotychczas niezależność w konkretnych sprawach i umocnić ich apolityczność.

Po przeprowadzeniu zmian, zerwane zostanie dotychczasowe ścisłe powiązanie prokuratury z władzą wykonawczą, co uniezależni prokuraturę od nacisków politycznych.

Źródło: www.ms.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum