Wiadomości

Projekt ustawy o współpracy rozwojowej

Opublikowany: lip 19, 07:58

W projekcie ustawy określono organizację, zasady i formy współpracy rozwojowej, kierowanej do krajów wskazanych na liście państw rozwijających się, ustalonej według zasad przyjętych przez Komitet Pomocy Rozwojowej OECD.

Zgodnie projektem, współpraca rozwojowa to ogół działań podejmowanych przez organy administracji rządowej w celu udzielania państwom rozwijającym się:

  • pomocy rozwojowej – polegającej na wspieraniu ich trwałego rozwoju społeczno-gospodarczego, podejmowaniu działań zmierzających do redukcji ubóstwa i poprawy stanu zdrowia ludności, promowaniu i wspieraniu rozwoju demokracji, społeczeństwa obywatelskiego, zasad dobrego rządzenia, przestrzegania praw człowieka, a także podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych ludności,
  • pomocy humanitarnej – polegającej na zapewnieniu wsparcia, opieki i ochrony ludności poszkodowanej w wyniku konfliktów zbrojnych, klęsk żywiołowych lub innych katastrof spowodowanych przez naturę lub człowieka.
    Projekt zakłada, że w ramach współpracy rozwojowej będzie można też podejmować działania edukacyjne na rzecz podniesienia świadomości i rozumienia problemów globalnych oraz współzależności między państwami (edukacja rozwojowa).

W realizacji współpracy rozwojowej będą mogły uczestniczyć w szczególności: podmioty będące jednostkami sektora finansów publicznych; podmioty mogące prowadzić działalność pożytku publicznego; przedsiębiorcy; instytuty badawcze. Jest to katalog przykładowy, który nie wyklucza udziału innych instytucji i organizacji.

Projekt ustawy przewiduje, że pomoc rozwojowa i humanitarna lub edukacja rozwojowa będą realizowane w formie m.in.: finansowania zadań z zakresu współpracy rozwojowej o określonym celu, terminie realizacji i ustalonym kosztorysie oraz przekazywania środków finansowych (lub pomocy rzeczowej) poszkodowanym, którzy są odbiorcami pomocy humanitarnej.

Współpraca rozwojowa ma być prowadzona na podstawie „Wieloletniego programu współpracy rozwojowej”, przygotowanego na minimum 5 lat. Określone zostaną w nim cele, priorytety geograficzne i tematyczne pomocy rozwojowej oraz humanitarnej, a także edukacji rozwojowej. Będzie on opracowywany przez ministra spraw zagranicznych i uchwalany przez Radę Ministrów. Na podstawie tego programu minister spraw zagranicznych sporządzi dwuletni „Plan współpracy rozwojowej”. Zostaną w nim określone przede wszystkim zadania do realizacji, formy współpracy oraz wysokość środków finansowych przeznaczonych dla państwa rozwijającego się lub na zadanie z dziedziny współpracy rozwojowej.

Zgodnie z projektem, minister spraw zagranicznych – z uwagi na szczególne warunki polityczne w danym kraju – będzie mógł zlecić zadania z dziedziny współpracy rozwojowej Polskiej Fundacji Międzynarodowej Współpracy i Rozwoju „Fundacja Wiedzieć Jak”. Otrzyma ona na ich realizację dotację celową z części budżetowej MSZ. Chodzi o zadania polegające na wspieraniu organizacji pozarządowych, niezależnych mediów, instytucji demokratycznych, rządów prawa oraz promowaniu ochrony praw i wolności człowieka.

Według przepisów ustawy, podstawowym zadaniem ministra spraw zagranicznych będzie koordynacja współpracy rozwojowej za pośrednictwem powołanego przez niego Krajowego Koordynatora Międzynarodowej Współpracy Rozwojowej w randze sekretarza lub podsekretarza stanu w resorcie. Minister ma też nadzorować działalność Rady Programowej Współpracy Rozwojowej (będzie to organ doradczy ustanowiony przy ministrze). Ustawa gwarantuje udział w Radzie przedstawicielom parlamentu, organizacji pozarządowych i pracodawców. Jej zadaniem będzie m.in. opiniowanie: projektu programu wieloletniego i planu współpracy rozwojowej oraz projektów innych dokumentów rządowych.

Nowe regulacje mają wejść w życie 1 stycznia 2012 r.

Źródło: www.premier.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum

Szukaj w serwisie

Wzory pozwów, wniosków, umów i innych pism

Wiadomości i porady prawne

Konkordat między Rzeczpospolita Polską a Stolicą Apostolską

Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kościół katolicki są — każde w swej dziedzinie — niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego.

Czytaj dalej


Więcej

Porada prawna - Prenumerata RSS

Zaprenumeruj aktualności i porady

Archiwum wiadomości