Wiadomości
„Inne” uszkodzenia ciała – przestępstwo z art. 157 kk.
Opublikowany: lut 24, 08:15
§ 1. „Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.”
§ 2. „Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”
§ 3. „Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.”
§ 4. „Ściganie przestępstwa określonego w § 2 lub 3, jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia nie trwał dłużej niż 7 dni, odbywa się z oskarżenia prywatnego.”
§ 5. „Jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwał dłużej niż 7 dni,
a pokrzywdzonym jest osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na jej wniosek.”
Przestępstwo to obejmuje wszystko to co nie jest uszczerbkiem ciężkim (art. 156 Kodeksu karnego). Kiedy naruszenie czy rozstrój trwa powyżej 7 dni a pokrzywdzony jest osobą najbliższą to ściganie następuje na wniosek. Zatem mamy tutaj typ podstawowy czyli umyślność § 1 i § 2, a § 3 nieumyślność.
Z § 1 odpowiadać będzie osoba, która dopuściła się naruszenia czynności narządu ciała innego niż w art.156 kk. z dodatkowym zastrzeżeniem od strony dolnej granicy, a mianowicie trwającego dłużej niż 7 dni. To co poniżej 7 dni to już jest poza § 1. Czyli mamy te dwie granice, górna wszystko co jest poza 156 § 1 k.k., dolna wszystko to co stanowi naruszenie lub rozstrój trwający dłużej niż 7 dni. Jeżeli niżej niż 7 dni, to § 2 157 kk.
Pamiętajmy, że ten okres 7 dni to czas trwania niezdolności danego narządu lub choroby, który nie musi znowu się pokrywać ze zdolnością do podejmowania pracy, bo komuś może nie funkcjonować jakiś narząd, a może pracować. To nas w ogóle nie obchodzi. Nas interesuje ile trwało naruszenie czynności narządu ciała. Oczywiście przy tym paragrafie trzeba ustalić, że sprawca przewidywał lub co najmniej godził się na to, że naruszy tym czynem, że spowoduje skutki trwające dłużej niż 7 dni. Czyli odwołujemy się do okoliczności przedmiotowych i podmiotowych czynu np.: rodzaj, ilość użytych narzędzi, kondycja fizyczna osoby, wiek itp.
Ten paragraf jest bardzo zbliżony do art. 217 k.k.(naruszenie nietykalności cielesnej). Przestępstwo z art. 217 kk. będzie polegało np.: na uderzeniu pokrzywdzonego, popchnięciu go, szarpaniu. Niektórzy mówią, że to może być nawet oblanie wodą. Ze swej istoty art. 217 kk. dotyczy sytuacji, gdzie to naruszenie trwa nie dłużej niż 7 dni. Różnica między art. 157 kk. a art. 217 kk. jest taka, że przy tym pierwszym jest naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni. Natomiast przy art. 217 kk. takich skutków nie ma. O tym trzeba pamiętać, aby prawidłowo zakwalifikować dany czyn.
Na przykład ktoś kogoś uderzył ręką w twarz. My musimy sprawdzić czy to naruszyło czynności narządu czy nie. Jeżeli tak ewidentnie mamy art. 157 § 2 kk. Jeżeli nie bo był tylko siniak to art. 217 kk. przyjmuje się, że naruszenie tkanek organizmu to już raczej idzie się w kierunku art.157 kk. przy czym trzeba mieć tutaj trochę wyczucia i być bardzo ostrożnym. Były takie wyroki, które mówiły, że kilkakrotne uderzenie pokrzywdzonego, które pozostawiło mu nieznaczny, ale jednak bolesny obrzęk w okolicach potylicy, jakieś zaczerwienienia (liczne), ślady w okolicach szyi to jednak stosowało się art. 157 kk. Przyjmowano, że to nie jest jednak naruszenie nietykalności cielesnej.
W § 2 mamy też rozstrój zdrowia. Jest to takie oddziaływanie na organizm człowieka, które nie narusza jego całości lecz zakłóca niektóre jego funkcje. Przykładem takiego rozstroju będzie np.: podanie trucizny.
Reasumując § 1 tylko z oskarżenia publicznego (chyba że osoba najbliższa). § 2 prywatnoskargowy. § 3 wszystko zależy od czasu trwania uszczerbku.
Szukaj w serwisie
Wzory pozwów, wniosków, umów i innych pism
Sprawy cywilne
Wiadomości i porady prawne
Konkordat między Rzeczpospolita Polską a Stolicą Apostolską
Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kościół katolicki są — każde w swej dziedzinie — niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego.
Porada prawna - Prenumerata RSS
Zaprenumeruj aktualności i porady