Wiadomości

Dochodzenie roszczeń za usługi pocztowe

Opublikowany: paź 2, 16:11

Informacja w sprawie możliwości dochodzenia roszczeń z tytułu nie zrealizowania lub niewłaściwego zrealizowania powszechnych usług pocztowych.

W związku z licznymi zapytaniami skierowanymi do Prezesa UKE ze strony klientów Poczty Polskiej uprzejmie informujemy, że obowiązujące operatora publicznego uregulowania prawne dotyczące terminów doręczania przesyłek pocztowych (rejestrowanych i nierejestrowanych), wynikają z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 9 stycznia 2004 roku w sprawie warunków wykonywania powszechnych usług pocztowych (Dz. U. Nr 5 poz. 34 z późn. zm.). Zgodnie z § 43 w/w rozporządzenia przesyłki powinny być doręczane z zachowaniem wskaźników terminowości doręczeń.

Zgodnie z art. 57 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 roku Prawo pocztowe (Dz. U. Nr 130 poz.1188 z późn. zm.) operator publiczny odpowiada za niewykonanie lub nienależyte wykonanie powszechnej usługi pocztowej, chyba, że nastąpiło to wskutek siły wyższej. Pojęcie siły wyższej nie jest pojęciem zdefiniowanym w Kodeksie cywilnym, choć w kilku przepisach kodeks posługuje się tym pojęciem. Biorąc zatem pod uwagę stanowisko doktryny, siłę wyższą należałoby definiować jako zdarzenie zewnętrzne, niemożliwe do przewidzenia i niemożliwe do zapobieżenia (przy czym w zasadzie chodzi o niemożliwość zapobieżenia nie tyle samemu zjawisku, co jego następstwom). Doktryna prawnicza grupuje zdarzenia będące siłą wyższą w trzy zasadnicze kategorie: katastrofalne działania przyrody (np. niezwykłe mrozy), akty władzy ustawodawczej i wykonawczej (np. wywłaszczenie) oraz niektóre zaburzenia życia zbiorowego (np. zamieszki uliczne).

Takie, określenie “siły wyższej” może rodzić w pewnych sytuacjach istotne wątpliwości interpretacyjne, zwłaszcza jeśli jak to jest w przypadku Poczty Polskiej, gdy Prawo pocztowe posługuje się terminem „siła wyższa” nie definiując jego zakresu znaczeniowego.

Mając na uwadze analizowany przypadek rozstrzygnięcie, czy strajk pracowników Poczty Polskiej traktować należy jako zdarzenie objęte zakresem pojęcia siły wyższej ostatecznie należeć będzie do sądów powszechnych.

Skarga z tytułu opóźnionego doręczenia

W przypadku doręczenia przesyłki pocztowej w terminie późniejszym niż określony przepisami prawa, adresatowi lub nadawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi z tytułu opóźnionego doręczenia przesyłki listowej zwykłej, co w przypadku aktualnie obowiązujących przepisów prawa jest jedyną drogą odwoławczą skierowaną do operatora publicznego z uwagi na nieterminowe doręczanie przesyłek nierejestrowanych, mówi o tym art. 48a ustawy Prawo pocztowe. Operator publiczny powinien doręczać przesyłki listowe przyjęte do przemieszczenia i doręczenia w ramach powszechnej usługi pocztowej:

1) nie później niż w 4 dniu po dniu nadania – w przypadku przesyłki listowej najszybszej kategorii (priorytet);

2) nie później niż w 6 dniu po dniu nadania – w przypadku przesyłki niebędącej przesyłką najszybszej kategorii.

W przypadku doręczenia przesyłki listowej zwykłej w terminie późniejszym niż określony wyżej, adresatowi lub nadawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi z tytułu opóźnionego doręczenia przesyłki listowej.

Skargę wnosi się:

1) nie wcześniej niż:

a) 5 dnia od dnia nadania przesyłki listowej – w przypadku przesyłki listowej priorytetowej,

b) 7 dnia od dnia nadania przesyłki listowej – w przypadku innych przesyłek listowych,

2) nie później niż po upływie 30 dni od dnia nadania przesyłki listowej.

Skargę wnosi się w każdej placówce operatora publicznego (Poczty Polskiej), w formie pisemnej, ustnej do protokołu, elektronicznej bądź w innej, która ujawnia wolę skarżącego w sposób dostateczny.

Placówka operatora publicznego, w której została wniesiona skarga, przekazuje ją niezwłocznie do jednostki organizacyjnej właściwej do rozpatrzenia skargi. Jednostka ta, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia otrzymania skargi, udziela na nią odpowiedzi w formie pisemnej.

Skarga powinna zawierać:

1) imię i nazwisko albo nazwę skarżącego oraz jego adres;

2) określenie rodzaju przesyłki listowej, której dotyczy;

3) uzasadnienie skargi;

4) datę oraz podpis skarżącego.

Jednakże pragniemy poinformować, iż zgodnie z aktualnie obowiązującym prawem, ustawodawca nie przewidział możliwości otrzymania odszkodowania z tytułu nieterminowego doręczenia przesyłek pocztowych dochodzonego w wyżej opisanym trybie skargowym. W związku z powyższym osobom, które uważają, iż poniosły z tytułu strajku szkodę pozostaje dochodzenie ewentualnych roszczeń na zasadach ogólnych określonych w kodeksie cywilnym.

Odmiennie wygląda sytuacja w zakresie przesyłek rejestrowanych oraz przekazów pocztowych w przypadku gdy przysługuje klientowi reklamacja (za utratę przesyłki, jej ubytek lub uszkodzenie).

Reklamacja

Ponadto informujemy, że zgodnie z art. 58 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. Prawo pocztowe (Dz.U. Nr 130, poz. 1188 z późn. zm.) z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania powszechnej usługi pocztowej odszkodowanie przysługuje:

• za utratę przesyłki poleconej – w wysokości żądanej przez nadawcę, nie wyższej jednak niż pięćdziesięciokrotność opłaty pobranej przez operatora publicznego za traktowanie przesyłki jako przesyłki poleconej;
• za utratę paczki pocztowej – w wysokości żądanej przez nadawcę, nie wyższej jednak niż dziesięciokrotność opłaty pobranej za jej nadanie;
• za utratę przesyłki z zadeklarowaną wartością – w wysokości żądanej przez nadawcę, nie wyższej jednak niż zadeklarowana wartość przesyłki;
• za ubytek zawartości lub uszkodzenie paczki pocztowej lub przesyłki poleconej – w wysokości żądanej przez nadawcę lub w wysokości zwykłej wartości utraconych lub uszkodzonych rzeczy, nie wyższej jednak niż maksymalna wysokość odszkodowania, o którym mowa w pkt 1 lub 2;
• za ubytek zawartości przesyłki z zadeklarowaną wartością – w wysokości zwykłej wartości utraconych rzeczy;
• za uszkodzenie zawartości przesyłki z zadeklarowaną wartością – w wysokości zwykłej wartości rzeczy, których uszkodzenie stwierdzono.

Na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 13 października 2003 roku (Dz.U. Nr 183, poz. 1795 z późn. zm.) w sprawie reklamacji powszechnej usługi pocztowej w zakresie przesyłki rejestrowanej i przekazu pocztowego (polskie prawo nie przewiduje reklamowania w innych przypadkach) reklamację z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania usługi zgłasza się w formie:

1) pisemnej;

2) ustnej do protokołu;

3) innej niż wyżej wymienione, która ujawnia wolę reklamującego (np. w formie elektronicznej).

Reklamacja powinna zawierać:

1) imię i nazwisko albo nazwę lub firmę oraz adres zamieszkania albo siedziby nadawcy lub adresata;

2) rodzaj reklamowanej przesyłki;

3) uzasadnienie reklamacji;

4) kwotę odszkodowania w przypadku, gdy reklamujący żąda odszkodowania;

5) podpis reklamującego.

Do reklamacji należy dołączyć:

1) oryginał potwierdzenia nadania przesyłki rejestrowanej lub przekazu pocztowego;

2) oświadczenie o zrzeczeniu się prawa do dochodzenia roszczeń – w przypadku przeniesienia uprawnień przez nadawcę na adresata;

3) protokół sporządzony bezpośrednio przy przyjęciu uszkodzonej przesyłki rejestrowanej – w przypadku jej przyjęcia przez adresata, oraz opakowanie uszkodzonej przesyłki.

Reklamację można zgłosić po upływie 14 dni od dnia nadania przesyłki rejestrowanej lub przekazu pocztowego, nie później jednak niż w terminie 12 miesięcy od dnia ich nadania.

Placówka operatora, do której została zgłoszona reklamacja, przekazuje ją niezwłocznie do jednostki I instancji, która w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania:

1) udziela odpowiedzi na reklamację w formie pisemnej albo

2) informuje pisemnie reklamującego o niemożności udzielenia odpowiedzi na reklamację w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania, podając przyczynę zwłoki oraz termin udzielenia odpowiedzi na reklamację.

Termin udzielenia odpowiedzi na reklamację nie może przekroczyć 30 dni od dnia otrzymania reklamacji.

W przypadku odmowy uwzględnienia reklamacji w całości lub w części przez jednostkę I instancji, reklamujący może wnieść odwołanie do jednostki odwoławczej wskazanej w odpowiedzi na reklamację, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.

Odwołanie wnosi się za pośrednictwem jednostki I instancji. Jednostka odwoławcza rozpatruje odwołanie niezwłocznie i informuje reklamującego o wyniku rozpatrzenia odwołania w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania odwołania.

Przesyłki w obrocie zagranicznym

W przypadku przesyłek w obrocie zagranicznym uregulowania dotyczące terminów doręczania przesyłek pocztowych (rejestrowanych i nierejestrowanych), opierają się zarówno o przepisy Światowej Konwencji Pocztowej (przesyłki w obrocie zagranicznym) jak i krajowe przepisy dotyczące rynku pocztowego. Przesyłki priorytetowe – jako przesyłki najszybszej kategorii mające pierwszeństwo w procesie opracowywania i doręczania powinny być dostarczane:

- do 3 dnia roboczego po dniu nadania do krajów europejskich,

- do 6 dnia roboczego po dniu nadania w dowolne miejsce na świecie jeśli zostaną nadane do godziny:

• 17:00 na terenach miast wojewódzkich,
• 16:00 na terenach miast powiatowych,
• 15:00 w pozostałych miejscowościach.

W przypadku doręczenia przesyłki listowej zwykłej w terminie późniejszym niż określony wyżej, adresatowi lub nadawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi z tytułu opóźnionego doręczenia przesyłki listowej, natomiast w przypadku przesyłki rejestrowanej zgodnie z zapisami Światowej Konwencji Pocztowej nadawca ma prawo do odszkodowania ustalonego w regulaminie dotyczącym poczty listowej oraz paczek pocztowych jedynie w przypadku zaginięcia, całkowitego ograbienia lub całkowitego uszkodzenia przesyłki pocztowej. W przypadku listów wysokość odszkodowania wynosi 30 SDR, a paczek pocztowych 40 SDR + 4,5 SDR za kilogram (1 SDR wg. Kursu z dnia 23.11.06 wynosi 4,4146 PLN).

Ponadto informujemy, że operator ma obowiązek wypłaty odszkodowania w terminie do 3 miesięcy.

Informujemy również, że po wyczerpaniu postępowania reklamacyjnego(czyli nie dotyczy to postępowania skargowego określonego w art. 48a Prawa pocztowego) w Poczcie Polskiej klientowi przysługuje również, zgodnie z postanowieniami art. 62 przywołanej ustawy prawo do dochodzenia roszczeń w postępowaniu:

1) sądowym,

2) mediacyjnym przed Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej lub

3) przed Stałym Polubownym Sądem Konsumenckim przy Prezesie Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

Informacje (wraz z opisem drogi składania wniosku) o możliwości dochodzenia roszczeń w postępowaniu mediacyjnym przed Prezesem UKE lub Stałym Polubownym Sądem Konsumenckim przy Prezesie UKE można uzyskać na stronie internetowej UKE.

Źródło: www.uke.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum