Wiadomości

Czy po wejściu Polski do Unii Europejskiej udając się do państw unijnych potrzebujemy ubezpieczenia kosztów leczenia za granicą?

Opublikowany: paź 30, 08:26

Jest to skomplikowana i wymagająca dłuższego omówienia sprawa. Wejście Polski do Unii Europejskiej wiąże się z tym, że Polacy przebywający w innych krajach Unii od 1 maja 2004r. mogą bezpłatnie uzyskać pomoc lekarską na takiej samej podstawie i w takim samym zakresie jak obywatele danego państwa unijnego. Można więc będzie liczyć na pomoc medyczną ograniczoną do poziomu bezpłatnego lecznictwa w danym państwie, której dokładne reguły określa prawo krajowe państwa w którym będziemy poddawani leczeniu. Po przeprowadzeniu głębszej analizy z uwagi na szereg zagrożeń z którym pomimo ochrony ze strony publicznej służby zdrowia potencjalny poszkodowany może się spotkać w naszej opinii ubezpieczenie kosztów leczenia za granicą nadal pozostaje koniecznym i nieodłącznym elementem każdego wyjazdu. Dlaczego skoro na terytorium Unii Europejskiej mamy ochronę ze strony publicznej służby zdrowia ?

Po pierwsze, zakres ochrony w państwach unijnych jest oferowany w bardzo zróżnicowanym standardzie a polski obywatel za granicą będzie otrzymywał zakres świadczeń medycznych jaki jest przewidywany dla obywatela państwa zdarzenia.

Po drugie także zwrócić uwagę, iż prawo unijne mówi o prawie do opieki zdrowotnej i udzielaniu tzw. świadczeń koniecznych w natychmiastowych sytuacjach, co powoduje, że nie wszystkie sytuacje zagrożenia zdrowia będą objęte ochroną w ramach pomocy publicznej.

Po trzecie w ramach zabezpieczenia społecznego nie wszystkie usługi medyczne są pokrywane przez ubezpieczenie zdrowotne – w większości krajów unijnych są pobierane dodatkowe koszty nierefundowane z kasy publicznej. Są to zazwyczaj częściowe opłaty za usługi medyczne czy inne opłaty pośrednio związane z leczeniem np. koszty związane z przewozem karetką pogotowia ratunkowego w niektórych przypadkach, koszt niektórych medykamentów, opłatę za pokój o wyższym standarcie w szpitalu czy też koszty żywienia szpitalnego.

Po czwarte, co jest z punktu widzenia potencjalnego poszkodowanego wyjatkowo istotne problematycznym pozostaje również fakt, iż prawo unijne pozostawia istotną lukę w kwestii transportu poszkodowanego do miejsca zamieszkania lub miejsca dalszego leczenia co może poszkodowanym nastręczać daleko idących trudności finansowych.

Po piąte trzeba także zaznaczyć, iż na niektóre usługi w publicznej służbie zdrowia okres oczekiwania pozostaje wyjątkowo długi. Służba zdrowia niektórych państw unijnych nie jest w pełni wydolna i oczekiwanie na jej reakcje są podobne do polskich realiów. Podobnie sytuacja wygląda w bloku najnowszych członków Unii, gdzie publiczna służba zdrowia pozostawia wiele do życzenia.

Po szóste wreszcie również pamiętać, że wspomniane rozwiązania dotyczą leczenia w placówkach publicznych, natomiast znaczna część przypadków leczenia przebiega w placówkach prywatnych, które są w pełni lub znacznej części odpłatne.

Ponado w tym miejscu szczególnie zwracamy uwagę Czytelnikom, którzy ewentualnie będą chcieli korzystać z publicznej służby zdrowia na terytoraich państw unijnych, że przed wyjazdem należy bezwzględnie zaopatrzyć się w Oddziale NFZ w formularz E 111 (przeznaczony m.in. dla osób wyjeżdżających turystycznie), który w przypadku leczenia będzie stanowić podstawę do refundacji jego kosztów. Szczegółowe informacji w zakresie refundowania kosztów leczenia oraz zasad ich przyznawania można uzyskać w Narodowym Funduszu Zdrowia pod numerem telefonu (0 22) 572 60 00.

Źródło: www.rzu.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum