Wiadomości
Ubezwłasnowolnienie całkowite - przesłanki i skutki
Opublikowany: kwi 10, 22:13
Przesłanki ubezwłasnowolnienia całkowitego określa art. 13 Kodeksu cywilnego. Stwierdza on, iż osoba, która ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek:
- choroby psychicznej,
- niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii,
nie jest w stanie kierować swym postępowaniem.
Ubezwłasnowolnić nie można wtedy, gdy ktoś jest, co prawda uzależniony od alkoholu lub narkotyków, lecz nie prowadzi to u niego do zmian ilościowych a zwłaszcza jakościowych w psychice (zaburzenia psychiatryczne).
Przy orzekaniu ubezwłasnowolnienia sąd musi mieć na uwadze zwłaszcza dobro osoby, która ma być ubezwłasnowolnienia. Interesy innych osób nie bierze się tutaj pod uwagę.
Dla ubezwłasnowolnionego całkowicie sąd ustanawia opiekę, chyba, że pozostaje on jeszcze pod władzą rodzicielską.
Skutki ubezwłasnowolnienia całkowitego określa art. 13 Kodeksu cywilnego. Czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych, jest nieważna.
Jednakże, gdy osoba niezdolna do czynności prawnych zawarła umowę należącą do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego np. zakup podstawowych produktów żywnościowych, gazety w kiosku itp., umowa taka staje się ważna z chwilą jej wykonania, chyba, że pociąga za sobą rażące pokrzywdzenie osoby niezdolnej do czynności prawnych.
Orzeczenie ubezwłasnowolnienia nie ma skutku wstecznego, więc umowy zawarte przed uprawomocnieniem wyroku w tej sprawie przez ubezwłasnowolnionego są skuteczne i ważne.
Ponadto osoba ubezwłasnowolniona nie może zawrzeć małżeństwa. Osoba taka nie może być pełnomocnikiem.
Należy pamiętać, iż z mocy prawa nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu.
Szukaj w serwisie
Wzory pozwów, wniosków, umów i innych pism
Sprawy cywilne
Wiadomości i porady prawne
Konkordat między Rzeczpospolita Polską a Stolicą Apostolską
Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kościół katolicki są — każde w swej dziedzinie — niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego.
Porada prawna - Prenumerata RSS
Zaprenumeruj aktualności i porady