Wiadomości

Zmiany w funkcjonowaniu placówek opiekuńczo-wychowawczych

Opublikowany: wrz 12, 08:32

Minister Pracy i Polityki Społecznej Joanna Kluzik-Rostkowska 11 września 2007 r. podpisała rozporządzenie w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych. Rozporządzenie zostało skierowane do publikacji.

W rozporządzeniu zaakcentowano rolę placówki wielofunkcyjnej jako ważnej formy organizacyjnej umożliwiającej podejmowanie skoordynowanych działań zmierzających do przygotowania warunków powrotu dziecka do rodziny.

Określono liczbę dzieci, które pozostają pod opieką jednego wychowawcy odpowiednio do potrzeb dzieci oraz rodzaju prowadzonych zajęć i pory dnia lub nocy. Przy doborze liczby kadry pracującej z dzieckiem należy brać pod uwagę w szczególności zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom. Wiele wątpliwości budziła również kwestia dotycząca prowadzenia odpowiedniej dokumentacji dotyczącej dziecka przebywającego w placówce. Stąd też w rozporządzeniu kwestia ta została uregulowana w zależności od typu placówki.

Nastąpiły również pewne zmiany w odniesieniu do standardów usług świadczonych w placówkach opiekuńczo – wychowawczych. Przede wszystkim zmieniono przepis regulujący wskaźnik zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty, wprowadzając przepis wskazujący, że wskaźnik zatrudnienia pracowników w placówce powinien być odpowiedni do liczby dzieci, specyfiki działań placówki oraz zapewnić dzieciom bezpieczeństwo i zindywidualizowaną opiekę. W przypadku małych placówek opiekuńczo-wychowawczych do 14 dzieci (są to zarówno placówki rodzinne jak i grupy usamodzielnień, czy kilkuosobowe grupy zamieszkujące w kilkupokojowych mieszkaniach) zniesiono konieczność posiadania: gabinetu pielęgniarskiego, pokoju gościnnego, pokoju dla dzieci chorych, pomieszczenia do prania i suszenia, jadalni dla wszystkich dzieci, aneksu kuchennego oraz pomieszczenia do zajęć terapeutycznych i sportowych. Zmiany w standardach wynikają z doświadczeń nabytych w praktyce prowadzenia placówek opiekuńczo – wychowawczych przez pomoc społeczną.

W rozporządzeniu skorygowano standardy bytowe w placówkach opiekuńczo – wychowawczych. Wprowadzono możliwość dodatkowego zatrudnienia w placówce rodzinnej osoby do pomocy w opiece nad dziećmi i przy pracach gospodarskich w przypadku, gdy w placówce przebywa więcej niż 4 dzieci. W § 27 zmodyfikowano wymagania co do warunków mieszkaniowych placówek opiekuńczo – wychowawczych. Zrezygnowano z pokoju do spotkań z osobami odwiedzającymi, wprowadzono w placówce możliwość wyboru czy będzie to jedna kuchnia czy też kilka aneksów kuchennych. Konieczność utrzymywania gabinetu pielęgniarskiego ograniczono tylko do sytuacji, gdy w placówce zatrudniony jest personel medyczny. Zrezygnowano z konieczności utrzymywania pokoju dla dzieci chorych oraz pomieszczeń do prania i suszenia. Wszystkie te zmiany wynikają z przekształceń dokonujących się w placówkach opiekuńczo – wychowawczych. Z praktyki wynika, ze placówki te stają się coraz mniejsze, bardziej kameralne, lepiej wyposażone. Wiele więc pomieszczeń utrzymywanych kiedyś w placówkach staje się anachronizmem.

Zapisy dotyczące placówek wsparcia dziennego podkreślają wyraźną terapeutyczną i psychokorekcyjną rolę specjalistycznych placówek wsparcia dziennego. Wprowadzono wymóg poddawania zajęć terapeutycznych superwizji lub konsultacji.
Określono tryb kierowania dzieci cudzoziemców do placówek opiekuńczo – wychowawczych. Każdy powiat, na terenie którego znajdzie się dziecko cudzoziemców pozbawione opieki, może to dziecko skierować do dowolnej całodobowej placówki opiekuńczo – wychowawczej. O skierowaniu dziecka należy niezwłocznie powiadomić wojewodę i sąd. Powiat właściwy ze względu na położenie placówki wnioskuje do wojewody o pokrycie kosztów pobytu dziecka w tej placówce.

Do rozporządzenia załącza się wzór wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie całodobowej placówki opiekuńczo – wychowawczej.

Źródło: www.mpips.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum