Wiadomości

Wyrok zaoczny w postępowaniu cywilnym – przesłanki procesowe

Opublikowany: gru 13, 14:09

Przesłanki wydania wyroku zaocznego w postępowaniu cywilnym reguluje art. 339 – 341 Kodeksu postępowania cywilnego (KPC). Przepis ten przewiduje, iż wydanie takiego wyroku jest możliwe, gdy:

1. Pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone lub rozprawę. Warunkiem wydania w tym przypadku wyroku zaocznego jest stwierdzenie dokonania skutecznego, zawiadomienia pozwanego o toczącym się procesie oraz o posiedzeniu wyznaczonym na rozprawę. Trzeba wziąć tu pod uwagę czy doręczenie zawiadomień nastąpiło zgodnie z przepisami KPC.
2. Pozwany mimo stawienia się do sądu nie bierze udziału w rozprawie. Branie udziału w sprawie to pewna aktywność ze strony pozwanego wobec stawianych wobec niego żądań. Wypełnia ten warunek nie tylko całkowita bierność pozwanego, ale także brak z jego strony podejmowania czynności przewidzianych w art. 201 KPC, czyli nie zgłoszenie zarzutów wobec żądań powoda, nie złożenie wyjaśnień, nie przedstawienie dowodów. Jeżeli rozprawa, na której pozwany zachowywał się biernie została odroczona, jego aktywność w następnym jej terminie wyłącza możliwość orzeczenia wyroku zaocznego.
3. Wyrok wydany w związku z niestawiennictwem pozwanego nie może być zaoczny, jeżeli pozwany żądał przeprowadzenia rozprawy pod jego nieobecność albo składał już w sprawie wyjaśnienia ustnie lub pisemnie. W myśl art. 209 KPC każda ze stron może żądać przeprowadzenia rozprawy w jej nieobecności. Wyjaśnienia pozwanego mogą być zawarte już w jego odpowiedzi na pozew. Wyjaśnienia muszą dotyczyć konkretnego postępowania. Nie bierze się tu pod uwagę wyjaśnień złożonych przez pozwanego w nawet podobnej sprawie toczącej się między nim a powodem.
4. Jeżeli dowód doręczenia zawiadomienia o procesie lub rozprawie nadejdzie po rozprawie sąd w ciągu dwóch tygodni od dnia rozprawy może wydać na posiedzeniu niejawnym wyrok zaoczny.

Skomentuj ten artykuł na forum