Wiadomości

Usługa kurierska w Prawie pocztowym

Opublikowany: gru 14, 12:55

Na wstępie wyjaśnić należy, że pojęcie „usług kurierskich” i „kuriera” aktualnie funkcjonują jako nazwy używane potocznie, szczególnie w publikacjach prasowych.

Pojęcie „usług kurierskich czyli usług nie mających charakteru powszechnego, polegających na zarobkowym, przyspieszonym przewozie i doręczaniu w gwarantowanym terminie przesyłek” funkcjonowało w systemie polskiego prawa na gruncie ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (teks jednolity w Dz.U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564 z późn. zm.), która została derogowana ustawą z dnia 12 czerwca 2003 r. Prawo pocztowe (Dz.U. Nr 130, poz. 1188 z późn. zm) nie adaptując do swej treści pojęcia usług czy też przesyłek kurierskich czy też pojęcia poczty kurierskiej.

Celem uchwalenia Prawa pocztowego było dostosowanie polskiego ustawodawstwa do wymagań Unii Europejskiej oraz, co ważniejsze dla przedsiębiorców, stopniowa liberalizacja rynku usług pocztowych, m.in. poprzez znaczące ograniczenie dotychczasowego monopolu Poczty Polskiej.

Usługa pocztowa

Ustawa Prawo pocztowe określiła zasady dotyczące wykonywania działalności w dziedzinie poczty. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy Prawo pocztowe usługę pocztową stanowi zarobkowe przyjmowanie, przemieszczanie i doręczanie przesyłek oraz druków nieopatrzonych adresem zwanych „drukami bezadresowymi”. Ponadto do usług pocztowych zaliczono prowadzenie punktów wymiany umożliwiających przyjęcie i wymianę korespondencji między podmiotami korzystającymi z obsługi tych punktów, a także realizowanie przekazów pocztowych.

Usługi pocztowej nie stanowi m.in. przemieszczanie i doręczanie własnych przesyłek, jeżeli jest wykonywane bez udziału osób trzecich, przemieszczanie i doręczanie dokumentów dotyczących towarów przemieszczanych wraz z nimi, przewóz rzeczy innych niż korespondencja (wykonywany na podstawie innych przepisów m.in. na podstawie Prawa przewozowego), wzajemna nieodpłatna wymiana korespondencji dokonywana wyłącznie przez wymieniające się podmioty (art. 2 ust. 2 Prawa pocztowego).

Uprawnienia do działalności pocztowej

Ustawa Prawo pocztowe przewiduje dwa rodzaje uprawnień do wykonywania działalności pocztowej:

• zezwolenie na wykonywanie działalności pocztowej wydane przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, oraz
• wpis do Rejestru operatorów pocztowych prowadzonego przez Prezesa UKE.

Podkreślić należy, że zezwolenia wymaga (zgodnie z art. 6 ust 1 Prawa pocztowego) wykonywanie działalności pocztowej w zakresie przyjmowania, przemieszczania i doręczania w obrocie krajowym i zagranicznym przesyłek:

1) dla ociemniałych,

2) z korespondencją do 2000 g, z wyłączeniem:

a) przesyłek, o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1 lit. a i pkt 2, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 2 i 4,

b) przesyłek przyjmowanych, przemieszczanych i doręczanych w sposób inny niż określony dla powszechnych usług pocztowych.

Reasumując powyższe stwierdzić należy, że o ile wykonywanie usługi pocztowej przez przedsiębiorcę dotyczy:

1. przesyłek dla ociemniałych

oraz/lub

2. przesyłek z korespondencją do 2000 g (z wyłączeniem przesyłek, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b) przyjmowanych, przemieszczanych i doręczanych w sposób określony w art. 3 pkt 25 ustawy Prawo pocztowe tzn. jest świadczone:

• w obrocie krajowym i zagranicznym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• w sposób jednolity w porównywalnych warunkach i po przystępnych cenach,
• z zachowaniem wymaganej prawem jakości,
• z zapewnieniem co najmniej jednego opróżniania nadawczej skrzynki pocztowej,
• i zapewnieniem doręczania przesyłek co najmniej w każdy dzień roboczy i nie mniej niż przez 5 dni w tygodniu

wówczas zezwolenie jest wymagane.

Wykonywanie natomiast działalności pocztowej niewymagającej zezwolenia jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i podlega wpisowi do rejestru operatorów pocztowych na podstawie pisemnego wniosku (art. 6 ust. 2 Prawa pocztowego). Wymieniony przepis nie określa żadnego katalogu przesyłek. Tak więc, o ile przedsiębiorca nie zamierza świadczyć usług w sposób określony w art. 3 pkt 25 Prawa pocztowego, a uzyskał uprawnienia do prowadzenia działalności pocztowej na podstawie wpisu do Rejestru operatorów pocztowych może przyjmować do obrotu różnego rodzaju przesyłki (w tym również przesyłki z korespondencją do 2000 g) pod warunkiem przestrzegania tzw. „usług zastrzeżonych” dla operatora publicznego, o których mowa w art. 47 ust. 1 Prawa pocztowego. Operator inny niż operator publiczny może przyjąć przesyłki wymienione w art. 47 ust. 1 pod warunkiem pobrania opłaty nie niższej niż dwu i półkrotności opłaty za przyjęcie, przemieszczenie i doręczenie przesyłki listowej stanowiącej przesyłkę najniższego przedziału wagowego najszybszej kategorii określonej w cenniku powszechnych usług pocztowych operatora publicznego, o którym mowa w art. 51 ust. 4 Prawa pocztowego.

Źródło: www.urtip.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum