Wiadomości

Ułatwienia dla pracodawców zatrudniajacych osoby powyżej 50 roku życia - zmiany w ustawie o promocji zatrudnienia

Opublikowany: paź 20, 08:30

Zwiększenie aktywizacji osób bezrobotnych, poprawa funkcjonowania urzędów pracy poprzez większą różnorodność oferowanych przez nie form pomocy, modyfikacja systemu wypłat zasiłków, wsparcie zatrudnienia i aktywizacja zawodowa osób w wieku „50+” – to główne zmiany zaproponowane w projekcie nowelizacji ustawy o promocji zatrudnienia.

Pracodawcy zatrudniający osoby bezrobotne w wieku „50+”, będą czasowo zwolnieni z odprowadzania składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Nie będą również odprowadzać składek na Fundusz Pracy za osoby, które ukończą 60 lat (mężczyźni) i 55 lat (kobiety).

Aktywizacji bezrobotnych służyć mają także wyższe stypendia na szkolenia, staże i kontynuowanie nauki. Stypendium zastąpi funkcjonujący dotąd dodatek szkoleniowy. Wysokość stypendium wahać się będzie od 100 proc. do 120 proc. wysokości zasiłku. Osobom pobierającym stypendium nie będzie przysługiwać zasiłek. Wyższe, 120 proc. stypendium będą mogły otrzymywać osoby pozostające w szczególnie trudnej sytuacji na rynku pracy (bezrobotni z wykształceniem gimnazjalnym i niższym, bez kwalifikacji zawodowych w wieku 50 lat i powyżej). Możliwe będzie otrzymywanie stypendium nawet w przypadku podjęcia przez bezrobotnego zatrudnienia w czasie trwania szkolenia.
Nowe przepisy zakładają zmiany w organizacji działalności urzędów pracy. Działania ściśle związane z aktywizacją osób bezrobotnych będą realizowane w wyodrębnionej części urzędu pracy, tj. w centrum aktywizacji zawodowej (CAZ). Ponadto, powiatowe urzędy pracy wraz z samorządami gminnymi będą mogły tworzyć w gminach tzw. lokalne punkty informacyjno-konsultacyjne (LPIK). Ich zadaniem będzie informowanie o pomocy oferowanej przez urząd pracy, a także rejestracja osób bezrobotnych i poszukujących pracy.

Projekt nowelizacji przewiduje także możliwość objęcia wszystkich osób bezrobotnych lub poszukujących pracy indywidualnym planem działania. Osoba, która będzie miała trudności ze znalezieniem pracy i nie podejmie jej w ciągu 6 miesięcy od daty rejestracji, zostanie obowiązkowo objęta takim planem. Będzie to wymagało większej intensywności działań urzędu, ale także większej aktywności osoby bezrobotnej.
Bezrobotni będą mogli skorzystać z nowej możliwości podniesienia kwalifikacji zawodowych w postaci przygotowania zawodowego dorosłych (praktyczna nauka zawodu, przyuczenie do zdobycia wybranych kwalifikacji lub umiejętności wykonywania niektórych zadań zawodowych). Nowo pozyskane umiejętności będą poświadczone świadectwem uzyskania tytułu zawodowego lub świadectwem czeladniczym.

Modyfikacji ulegnie ponadto system wypłat zasiłków dla osób bezrobotnych. Przewiduje się pozostawienie tylko dwóch okresów pobierania zasiłków – 6 i 12 miesięcy. Od 1 stycznia 2010 r. kwota zasiłku zostanie podniesiona, przy jednoczesnym wprowadzeniu tzw. zasady degresywności. Przyjęto w związku z tym, że wysokość zasiłku dla bezrobotnych w trzech pierwszych miesiącach wyniesie 717 zł miesięcznie, a w następnych trzech – 563 zł miesięcznie.

Proponowane przepisy mają zachęcić bezrobotnych do poszukiwania pracy. Nowe rozwiązania przyczynią się też do racjonalnego gospodarowania środkami Funduszu Pracy, przeznaczonymi na tzw. pasywne formy wsparcia. Nowe przepisy przewidują ponadto, że wszyscy bezrobotni (zarówno z prawem do zasiłku, jak i bez tego uprawnienia) będą mieli obowiązek przedstawiania zaświadczeń o niezdolności do pracy wskutek choroby na drukach ZUS/ZLA. Zapobiegnie to częstej obecnie praktyce przedstawiania przez te osoby długotrwałych zwolnień lekarskich, wystawianych np. na receptach lub zwykłych kartkach.
W projekcie ustawy Kodeks pracy zmieniono zasady otrzymywania wynagrodzenia za czas choroby przez pracowników w wieku powyżej 50 lat. Pracodawca będzie wypłacał im wynagrodzenie za pierwsze 14 dni w roku niezdolności do pracy na skutek choroby. Zwolnienia przekraczające 14 dni (czyli od 15 dnia choroby) będą wypłacane z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS). Obecnie, w przypadku pracowników ubezpieczonych, pierwsze 33 dni niezdolności do pracy z powodu choroby opłaca pracodawca w formie wynagrodzenia. Za czas zwolnienia powyżej 33 dnia pracownik otrzymuje zasiłek chorobowy z FUS.

Źródło: www.premier.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum