Wiadomości

Szkolenie wojskowe studentów i absolwentów

Opublikowany: cze 8, 12:54

Problematykę dotyczącą poboru normują przepisy ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241 poz. 2416 z późn. zm.) oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie. Na mocy art. 35 ust. 2 przywołanej ustawy, pobór w okresie pokoju należy do właściwości Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, natomiast jego przeprowadzenie na terenie kraju zarządzają na podstawie art. 35 ust. 5 ustawy Ministrowie Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Obrony Narodowej, wydając każdorazowo stosowne rozporządzenie.

Pobór obejmuje całokształt przedsięwzięć mających na celu określenie zdolności poborowych do czynnej służby wojskowej i ustalenie możliwości ich przeznaczenia do jej odbycia. Przeprowadzają go wojewodowie – każdy na terenie przez siebie administrowanym – przy współudziale szefów wojewódzkich sztabów wojskowych oraz starostów, wójtów, burmistrzów (prezydentów miast).

W 2007 roku, zgodnie z rozporządzeniem Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Obrony Narodowej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie przeprowadzenia poboru w 2007 r. (Dz. U. Nr 221, poz. 1628), w okresie od dnia 5 lutego do dnia 30 kwietnia 2007 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzony zostanie pobór mężczyzn urodzonych w roku 1988 (19 – letnich). Ponadto, obowiązkowi stawienia się do poboru podlegają mężczyźni urodzeni w latach 1983 – 1987, którzy:
dotychczas nie stawali do poboru.

Do stawienia się do poboru wzywa się także mężczyzn, którzy ukończyli 18 lat życia i zgłosili się ochotniczo do odbycia zasadniczej służby wojskowej. Do stawienia się przed powiatowymi komisjami lekarskimi wzywa się również poborowych urodzonych w roku 1987 i latach wcześniejszych, którzy:

• zostali uznani ze względu na stan zdrowia za czasowo niezdolnych do odbycia zasadniczej służby wojskowej, jeżeli okres tej niezdolności upływa przed zakończeniem poboru;
• złożyli wnioski o ponowne ustalenie zdolności do czynnej służby wojskowej.

W 2007 roku obowiązkowi stawiennictwa do poboru podlegają również kobiety urodzone w latach 1979 – 1989, które w roku szkolnym 2006/2007 kończą naukę w szkołach medycznych i weterynaryjnych oraz na kierunkach psychologicznych, o których mowa w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 maja 2006 r. w sprawie poddania kobiet obowiązkowi stawienia się do poboru (Dz. U. Nr 95, poz. 660 i 661). Do poboru mogą stawać również ochotniczo studentki wyższych szkół morskich posiadające zgodę rektora na odbywanie zajęć wojskowych w tej szkole.

Wezwanie do poboru realizowane jest za pomocą wezwań imiennych, które organ gminy doręcza poborowemu co najmniej na 7 dni przed wyznaczonym terminem stawiennictwa. Ponadto, wojewodowie ogłaszają pobór poprzez obwieszczenia, które nie później niż na 14 dni przed jego rozpoczęciem rozplakatowywane zostają w miejscach najbardziej widocznych i uczęszczanych. Nieotrzymanie wezwania imiennego nie zwalnia poborowego od obowiązku stawienia się do poboru, gdyż termin i miejsce stawiennictwa wynika również z obwieszczenia.

W myśl przepisów rozporządzenia Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Obrony Narodowej z dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie przygotowania i przeprowadzenia poboru (Dz. U. z 2006 r. Nr 1, poz. 7), poborowy zgłaszający się do poboru po raz pierwszy, przedstawia wójtowi, burmistrzowi (prezydentowi miasta) dowód osobisty, a w uzasadnionych przypadkach – inny dokument pozwalający na ustalenie tożsamości, a powiatowej komisji lekarskiej posiadane dokumenty lekarskie dotyczące stanu zdrowia, w tym wyniki badań specjalistycznych przeprowadzonych w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień stawienia się do poboru. Dla potrzeb ewidencji wojskowej poborowy przedstawia aktualną fotografię o wymiarach 3×4 cm bez nakrycia głowy, dokumenty stwierdzające wykształcenie lub pobieranie nauki (zaświadczenie ze szkoły) oraz potwierdzenie zgłoszenia się do rejestracji.

Natomiast poborowy zgłaszający się do poboru kolejny raz, przedstawia wójtowi, burmistrzowi (prezydentowi miasta) dowód osobisty, komisji lekarskiej dokumenty lekarskie dotyczące zmian w stanie zdrowia, w tym wyniki badań specjalistycznych przeprowadzonych w okresie od poprzedniego poboru, a wojskowemu komendantowi uzupełnień książeczkę wojskową.

Zadania w zakresie przedsięwzięć związanych z poborem wykonywane są poprzez autonomiczne i niezależnie od siebie działające wojewódzkie i powiatowe komisje lekarskie, które nie funkcjonują w strukturze resortu Obrony Narodowej. Powoływane one są przez wojewodów stosownym zarządzeniem określającym ich skład osobowy, siedziby oraz terytorialny zasięg. W bieżącym roku, w celu przeprowadzenia poboru, wojewodowie powołali łącznie 16 wojewódzkich komisji lekarskich (WKLek.) oraz ok. 400 powiatowych komisji lekarskich (PKLek.).

Zgodnie z przepisami przywołanej ustawy oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 marca 2000 r. w sprawie komisji lekarskich i komisji poborowych, wynagradzania za udział w ich pracy (Dz. U. Nr 16, poz. 205 z późn. zm.), badania lekarskie poborowych i ocena ich stopnia zdolności do służby wojskowej należą do powiatowych komisji lekarskich. W skład tych komisji wchodzi 3 lekarzy z II stopniem specjalności, tj. lekarz specjalista chorób wewnętrznych, lekarz specjalista chirurg oraz lekarz innej specjalności.

Określanie przez powiatowe komisje lekarskie kategorii zdolności poborowych do czynnej służby wojskowej następuje na podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej (wydanego w porozumieniu z Ministrem Zdrowia) z dnia 25 czerwca 2004 r. w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. Nr 151, poz. 1595). W przypadku braku możliwości ustalenia stopnia zdolności do czynnej służby wojskowej – poborowego kieruje się na badania specjalistyczne lub obserwację szpitalną do wyznaczonych przez wojewodę, dla każdej z tych komisji, zakładów opieki zdrowotnej.

Podkreślić należy, iż tylko poborowych, wobec których powiatowa komisja lekarska orzekła zdolność do czynnej służby wojskowej (kategoria “A”) można przeznaczyć do odbycia zasadniczej służby wojskowej.

W trakcie poboru, wszystkim poborowym zdolnym do czynnej służby wojskowej, którzy uczą się, wojskowi komendanci uzupełnień (lub ich przedstawiciele) udzielają odroczenia zasadniczej służby wojskowej z tytułu pobierania nauki. Ponadto, wojskowy komendant uzupełnień może udzielić poborowemu odroczenia z tytułu sprawowania przez niego bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny, na podstawie orzeczenia właściwego wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) stwierdzającego w stosownej decyzji administracyjnej o istnieniu takiej okoliczności. W czasie trwania poboru zakładana jest także ewidencja wojskowa i wydawane są poborowym wojskowe dokumenty osobiste – książeczki wojskowe.

Wskazać należy, iż w przypadku niestawienia się poborowego przed organami uczestniczącymi w przeprowadzeniu poboru tzn. wójtem lub burmistrzem (prezydentem miasta), powiatową komisją lekarską oraz wojskowym komendantem uzupełnień bez uzasadnionej przyczyny, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) z urzędu albo na wniosek przewodniczącego komisji lekarskiej lub wojskowego komendanta uzupełnień nakłada na poborowego grzywnę w celu przymuszenia albo zarządza jego przymusowe doprowadzenie przez Policję do poboru, w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Niezależnie od powyższego, podkreślenia wymaga, iż fakt stawiennictwa do poboru, uznania poborowego za zdolnego do służby wojskowej i nadania mu przeznaczenia do jej odbycia nie jest dla tego poborowego jednoznaczny z obowiązkiem natychmiastowego stawienia się w jednostce wojskowej. Powołanie do odbycia zasadniczej służby wojskowej odbywa się w drodze decyzji administracyjnej wojskowego komendanta uzupełnień po doręczeniu poborowemu karty powołania. Dopiero karta powołania określa prawny obowiązek stawiennictwa w nakazanym terminie i miejscu we wskazanej jednostce wojskowej. Powołanie poborowego do odbycia zasadniczej służby wojskowej może nastąpić w okresie 18 miesięcy dyspozycyjności od dnia stawienia się do poboru. Jeżeli w tym okresie poborowy nie zostanie powołany do tej służby, wojskowy komendant uzupełnień przenosi go do rezerwy, o ile w czasie dyspozycyjności nie wystąpiły inne okoliczności, uniemożliwiające dokonanie takiego przeniesienia. Do tych okoliczności zaliczyć należy:

odroczenie służby wojskowej,

• złożenie wniosku o przeznaczenie do służby zastępczej,

• przyczyny niezależne od organów wojskowych (odbywanie kary pozbawienia wolności, orzeczenie środka karnego pozbawienia praw publicznych, czasowe przebywanie za granicą, niespełnienie wojskowego obowiązku meldunkowego, niestawienie się na wezwanie organów wojskowych, niepoddanie się badaniom lekarskim lub psychologicznym),

• czasową niezdolność poborowego do czynnej służby wojskowej.

W związku z faktem, iż nie ma już granicy wieku (24 i 28 lat), do której można było powołać poborowego do odbycia zasadniczej służby wojskowej, powołanie takie może nastąpić w stosunku do osoby, będącej w wieku, np. 33 lat.

Ponadto, zgodnie z art. 45 ust. 2a ustawy, wojskowy komendant uzupełnień na wniosek poborowego zobowiązany jest do udzielenia informacji o przewidywanym terminie powołania go do odbycia zasadniczej służby wojskowej.

Podstawowe uregulowania prawne:

• ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.);
• rozporządzenie Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Obrony Narodowej z dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie przygotowania i przeprowadzenia poboru (Dz. U. z 2006 r. Nr 1, poz. 7 i Nr 238, poz. 1728);
• rozporządzenie Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Obrony Narodowej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie przeprowadzenia poboru w 2007 r. (Dz. U. Nr 221, poz. 1628);
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 maja 2006 r. w sprawie poddania kobiet obowiązkowi stawienia się do poboru (Dz. U. Nr 85, poz. 660);
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 2006 r. w sprawie komisji lekarskich oraz wynagrodzenia za udział w ich pracy (Dz. U. Nr 18, poz. 142);
• rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004 r. w sprawie orzekania
o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. Nr 151, poz. 1595 oraz z 2006 r. Nr 211, poz. 1557).

Źródło: www.wp.mil.pl

Skomentuj ten artykuł na forum