Wiadomości

Renta na zwiększone potrzeby

Opublikowany: lis 8, 08:35

Obrażenia ciała będące skutkiem wypadku lub trwały rozstrój zdrowia, których doznała osoba poszkodowana w znacznej części wypadków powodują po jej stronie zwiększone potrzeby. Najczęściej w praktyce są to potrzeby związane z utrzymaniem i poprawą jej stanu zdrowia (leczeniem i rehabilitacją, specjalnym dodatkowym odżywianiem, zapewnieniem odpowiednich medykamentów etc.) oraz opieką nad poszkodowanym. Tego typu potrzeby oznaczają dla poszkodowanego zwiększone koszty, do których pokrycia zobowiązany jest sprawca szkody i tym samym jego zakład ubezpieczeń w zakresie OC. Wydatki te zazwyczaj występują w dłuższej perspektywie czasowej i cotygodniowe czy comiesięczne ich egzekwowanie byłoby nadmiernie uciążliwe, niepotrzebnie wywołujące obciążenia zarówno po stronie zobowiązanego (zakładu ubezpieczeń) jak i poszkodowanego. Dlatego też przy zwiększonych potrzebach w dłuższym okresie czasu można żądać świadczenia, które nosi nazwę renty na zwiększone potrzeby. Dla skutecznego wykazania uprawnienia do tego typu renty wystarczy przedstawienie zaświadczenia lekarskiego (opinii) wskazującego zakres zwiększonych potrzeb i prawdopodobny czas w jakich będą one występowały. Przy tak szerokim określeniu obowiązku świadczenia niemożliwy jest precyzyjny wymiar jego wysokości. Wymiar takiej renty określa się na podstawie ustalonego zakresu potrzeb oraz ogólnej wiedzy o kosztach leczenia, opieki i zabiegów rehabilitacyjnych bez konieczności stosowania drobiazgowej dokładności – zakład ubezpieczeń jako profesjonalista ma możliwości dokonania tego typu analizy z udziałem swoich lekarzy specjalistów. Trzeba także pamiętać, że renta na zwiększone potrzeby może podlegać zmianom – jej wymiar może się zmniejszać lub zwiększać w zależności od potrzeb i faktycznie ponoszonych dodatkowych kosztów przez poszkodowanego. Zmiany wymiaru renty może żądać poszkodowany w każdym czasie, podobnie także jej wymiar może badać zakład ubezpieczeń. Renta na zwiększone potrzeby może przybrać charakter czasowy lub stały, w zależności od określenia czasu występowania zwiększonych potrzeb u osoby poszkodowanej. Renta o charakterze czasowym przyznawana jest wtedy, gdy następstwa szkody osobowej są długotrwałe, ale odwracalne. Gdy następstwa mają charakter nieodwracalny, ustala się rentę stałą. Zgodnie z orzecznictwem prawo do renty na zwiększone potrzeby przysługuje gdy istnieje konieczność stałego leczenia, zabiegów, kuracji, opieki osób trzecich specjalnego dożywiania czyli gdy ujawni się konieczność ponoszenia stale zwiększonych wydatków na odpowiednie leczenie dla osiągnięcia poprawy lub zapobieżenia pogorszeniu się stanu poszkodowanego. Zwiększenie potrzeb poszkodowanego stanowi szkodę przyszłą, wyrażającą się w stale powtarzających się wydatkach (por. wyrok SN z dnia 3 czerwca 1969r. sygn.akt III PRN 34/69 oraz wyrok S.Apel. z dnia 24 maja1996r. sygn.akt III Apr 7/96). Ponadto przyznanie renty z tytułu zwiększonych potrzeb nie jest uzależnione od wykazania, że poszkodowany te potrzeby faktycznie zaspokaja i ponosi związane z tym wydatki. Do przyznania renty z tego tytułu wystarcza samo istnienie zwiększonych potrzeb jako następstwa czynu niedozwolonego (analogicznie orzeczenie SN z 11 marca 1976r. sygn.akt IV CR 50/76, OSCNCP 1977 nr 1 poz.11). Podobne stanowisko zajmował SN w kwestii pokrycia zwiększonych potrzeb, polegających na konieczności korzystania z opieki osoby trzeciej gdzie sąd stwierdził, iż prawo poszkodowanego w tym zakresie nie jest uzależnione od wykazania, iż poszkodowany efektywnie wydał odpowiednie kwoty na koszty opieki. Okoliczności zaś, że opieka nad niedołężnym poszkodowanym była sprawowana przez jego domowników nie pozbawia poszkodowanego prawa żądania zwiększonej z tego tytułu renty (por. wyrok SN z dnia 4 marca 1969r. sygn.akt I PR 28/69, OSNCP 1969, nr 12 poz. 229).

Źródło: www.rzu.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum