Wiadomości

Przyczynienie się poszkodowanego do szkody

Opublikowany: lis 8, 08:19

Przyczynienie się poszkodowanego do szkody reguluje przepis art. 362 kc, który w praktyce wywołuje wiele kontrowersji w orzecznictwie sądowym.

• przyczynienie się poszkodowanego powinno być rozpatrywane pod kątem widzenia związku przyczynowego między zachowaniem się poszkodowanego, a powstaniem szkody,
• przyczynienie się poszkodowanego obejmuje, zgodnie ze znaczeniem tego wyrazu, zarówno zawinione jak i niezawinione zachowanie się poszkodowanego.

Postępowanie poszkodowanego musi być oceniane głównie pod kątem widzenia zawinienia poszkodowanego, co wynika z faktu, że zasada winy jest zasadą naczelną przepisów odszkodowawczych.

Zmniejszenie odszkodowania w wyjątkowych przypadkach nie zawinionego przyczynienia się będzie uzasadnione w razie odpowiedzialności ukształtowanej na zasadzie ryzyka.

Art. 362 kc o przyczynieniu się poszkodowanego ma zastosowanie do wszystkich roszczeń z tytułu czynów niedozwolonych, niezależnie od tego, na jakiej zasadzie ukształtowana jest odpowiedzialność za szkodę doznaną przez poszkodowanego.

Przyczynienie stosuje się wyłącznie przy ubezpieczeniach OC. Przy ubezpieczeniach mienia np. Autocasco przyczynienia nie stosuje się na co wskazuje orzecznictwo. Negatywne zachowanie poszkodowanego, które miało wpływ na powstanie lub rozmiar szkody, może być analizowane przez pryzmat warunków na jakich ubezpieczenie zostało zawarte. Prócz tego swoistą furtkę zawiera art. 816 kc stanowiący o stosownym obniżeniu świadczenia z umowy ubezpieczenia.

PRZYCZYNIENIE PRZEGLĄD ORZECZNICTWA

Art. 362 k.c. Jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.

Problematyka związana z przyczynieniem – orzecznictwo

Brak umiejętności wyprowadzenia samochodu z poślizgu nie stanowi o tym, iż kierowca przyczynił się do powstania szkody.
Wyrok SN z dnia 12.01.1976 II CR 690/75

Sam fakt, iż pieszy w chwili najechania go przez samochód był w stanie nietrzeźwym nie stanowi, że przyczynił się on do powstania szkody (konieczne jest udowodnienie, iż nietrzeźwość miała wpływ na powstanie wypadku lub jego rozmiar).
Wyrok SN z dnia 27.11.1974 II CR 647/74

Kierujący pojazdem, który jadąc po zmroku bez włączonych świateł zderzył się czołowo innym pojazdem, przyczynił się do powstania szkody
Wyrok SN z dnia 14.07.1983 II CR 212/83

Osoba, która decyduje się na jazdę samochodem z kierowcą będącym w stanie nietrzeźwym, przyczynia się do odniesionej szkody powstałej w wyniku wypadku komunikacyjnego, gdy nietrzeźwość kierowcy pozostaje w związku z wypadkiem (spożywanie alkoholu z takim kierowcą przed jazdą uważa się za przyczynienie się do powstania szkody).
Wyrok SN z dnia 02.12.1985 IV CR 412/85 Pr. Ubezp. Reasekuracja Nr 4 z 04.2001

Przyczynienie się ojca do wypadku komunikacyjnego, w którym ginie matka dziecka nie uzasadnia obniżenia odszkodowania należnego dziecku.
Wyrok SN z dnia 17.04.1978 II CR 90/78

Zachowanie małoletniego poszkodowanego, któremu z powodu wieku winy przypisać nie można, może stosownie do art. 362 k.c. uzasadnić zmniejszenie odszkodowania należącego od osoby odpowiedzialnej za szkodę.
Uchwała SN z dnia 20.09.1975 III CZP 8/75 Pr. Ubezp. Reasekuracja Nr 4 z 04.2001

Stosowne obniżenie świadczenia z 816 kc – nie jest przyczynieniem ale jest z nim powszechnie mylone

Orzecznictwo

Oddanie szybkiego zachodniego pojazdu do prowadzenia osobie użytkującej na co dzień Fiata 126p, a więc o znacznie niższych parametrach technicznych, na dodatek w warunkach nocnych, stąd przy gorszej widoczności i nieprzystosowaniu organizmu do jazdy nocnej i to przy śliskiej, bo mokrej nawierzchni, zwiększa ryzyko zaistnienia wypadku i w świetle art. 816 k.c. uzasadnia stosowne obniżenie świadczenia, do jakiego z mocy ubezpieczenia AC zobowiązany jest ubezpieczyciel.

Wyrok s. apel z dnia 20.12.1994 I ACr 459/94

Źródło: www.rzu.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum