Wiadomości
Projekt ustawy o zmianie ustawy o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych
Opublikowany: lis 29, 07:48
Do projektu nowelizacji ustaw wprowadzono przepisy, które implementują dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady: 2009/44/WE i 2002/47/WE.
Zmiany w ustawie o ostatecznym rozrachunku
Zmieniono definicję systemu poprzez dodanie do niego realizacji rozliczeń prowadzonych przez partnerów centralnych lub izby rozliczeniowe. W związku z tym definicje systemu płatności oraz definicje systemu rozrachunku papierów wartościowych zostały rozszerzone o formalne porozumienia dotyczące rozliczeń.
Do projektu wprowadzono termin „system interoperacyjny”. Będzie to system płatności lub system rozrachunku papierów wartościowych, którego podmiot prowadzący system zawarł porozumienie w sprawie międzysystemowej realizacji zleceń. Do podmiotów, z którymi możliwe będzie zawarcie takiego porozumienia, zaliczono podmioty prowadzące systemy podlegające prawu polskiemu lub prawu innego państwa członkowskiego UE. Prowadzenie współpracy będzie możliwe wówczas, gdy podmioty skoordynują moment wprowadzenia zlecenia do systemu oraz moment, od którego zlecenie rozrachunku nie może zostać odwołane. Systemy interoperacyjne nie będą nową kategorią systemową, będą natomiast oznaczać techniczną zdolność do wzajemnej realizacji zleceń rozrachunku.
Do definicji instytucji, które mogą uczestniczyć w systemach płatności lub systemach rozrachunku papierów wartościowych, dodano „firmę inwestycyjną”. Dzięki tej zmianie ujęte będą wszystkie podmioty prowadzące działalność maklerską w Polsce.
Rozszerzono definicję „zagranicznego postępowania upadłościowego”. Ponadto, zgodnie z przepisami dyrektywy, prezes NBP będzie miał możliwość występowania do podmiotów, w stosunku do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że prowadzą system płatności, o przekazanie informacji i dokumentów w tej sprawie. Wyeliminowano możliwość niedostarczenia żądanych informacji.
Zmiany w ustawie Prawo upadłościowe i naprawcze
Przepisami ustawy zostaną objęte również podmioty prowadzące system interoperacyjny, ale nie będące uczestnikami tego systemu. Rozszerzono katalog przedmiotów, które nie wchodzą do masy upadłościowej o zabezpieczenia ustanowione przez upadłego (uczestnika systemu) na rzecz innego uczestnika systemu w związku z jego uczestniczeniem w systemie lub na rzecz Narodowego Banku Polskiego, banku centralnego innego państwa lub Europejskiego Banku Centralnego, z którymi upadły dokonywał operacji.
Do projektu nowelizacji ustawy wprowadzono termin „dzień roboczy systemu” – obejmuje on okres, w którym wykonywane są rozliczenia lub rozrachunki. Dzień ten będzie się rozpoczynał w dniu ogłoszenia upadłości i będzie kończył się w następnym dniu kalendarzowym. Dzięki temu wyeliminowane zostaną wątpliwości interpretacyjne związane
z terminem „dzień” oraz usunięte ryzyko związane z niejednoznacznym statusem zleceń wprowadzanych do systemu w dniu ogłoszenia upadłości zleceniodawcy, a „nieprzetworzonych” przez system do końca tego dnia kalendarzowego. Takie rozwiązanie umożliwi wykorzystanie środków majątkowych upadłego w celu wykonania jego zobowiązań wynikających ze zleceń rozrachunku wprowadzonych do systemu najpóźniej w dniu roboczym systemu rozpoczynającym się w dniu ogłoszenia upadłości.
Rozszerzono listę podmiotów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykonania zobowiązań upadłego uczestnika systemu płatności lub systemu rozrachunku papierów wartościowych, włączając do niej całość instrumentów finansowych, które znajdują się na rachunku rozliczeniowym upadłego.
Zmiany w ustawie o niektórych zabezpieczeniach finansowych
Wprowadzona będzie wierzytelność kredytowa jako kategoria aktywów stanowiących przedmiot zabezpieczenia wierzytelności finansowej. Umowa o ustanowienie zabezpieczenia finansowego na wierzytelnościach kredytowych będzie polegać zarówno na przeniesieniu, jak na ustanowieniu zastawu finansowego.
Wierzytelnością kredytową będzie wierzytelność pieniężna wynikająca z umowy, w której instytucja upoważniona do udzielania kredytów (na podstawie ustawy Prawo bankowe, ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, prawa państw członkowskich UE lub prawa państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego) udziela kredytów. Mimo takiej konstrukcji, wierzytelność nie musi odnosić się tylko do kredytu. Stanowią ją wszelkie wierzytelności pochodzące z kredytu lub pożyczki. To sprawia, że przedmiotem zabezpieczenia objęte są wszystkie należne od dłużnika wierzytelności kredytowej świadczenia, które do dnia ustanowienia zabezpieczenia nie zostały wykonane. Przy ustanowieniu wierzytelności ważny będzie wykaz wierzytelności. Powinny w nim zostać ujęte elementy identyfikujące wierzytelność, w tym m.in. data i miejsce zawarcia umowy oraz wartość samej wierzytelności w chwili ustanowienia zabezpieczenia. Wykaz będzie wystarczającym dowodem ustanowienia zabezpieczenia względem osób trzecich. Do projektu nowelizacji ustawy włączono także przepisy dotyczące ochrony wierzyciela zabezpieczonej wierzytelności kredytowej.
Źródło: www.premier.gov.pl
Szukaj w serwisie
Wzory pozwów, wniosków, umów i innych pism
Sprawy cywilne
Wiadomości i porady prawne
Konkordat między Rzeczpospolita Polską a Stolicą Apostolską
Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kościół katolicki są — każde w swej dziedzinie — niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego.
Porada prawna - Prenumerata RSS
Zaprenumeruj aktualności i porady