Wiadomości

Pomocnictwo psychiczne - wyrok TK

Opublikowany: lip 8, 06:14

22 czerwca 2010 r. o godz. 10.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną Jarosława J. dotyczącą zakresu odpowiedzialności za pomocnictwo w popełnieniu czynu zabronionego, sygn. SK 25/08.

Stan faktyczny i prawny:

Jarosław J. został uznany za winnego przestępstwa pomocnictwa do zabójstwa dwóch osób i usiłowania zabójstwa siedmiu osób. W uzasadnieniu wyroku sąd przyjął, iż przyjazd Jarosława J. na miejsce przestępstwa ze sprawcą, przebywanie w samochodzie w oczekiwaniu na wyjście pokrzywdzonych, a następnie obserwowanie jak sprawca oddaje strzały, było solidaryzowaniem się z zamiarem sprawcy i ułatwiło popełnienie przestępstwa przez udzielenie sprawcy psychicznego wsparcia.

Kwestionowany przepis stanowi, że za pomocnictwo odpowiada ten, kto chcąc aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, albo godząc się na to, dostarcza jej środków, udziela jej rady i informacji lub też w inny podobny sposób ułatwia popełnienie tego czynu. W ocenie orzekających w sprawie sądów zachowanie skarżącego w “inny podobny sposób” ułatwiło popełnienie przestępstwa. Zdaniem skarżącego narusza to art. 42 ust. 1 konstytucji poprzez pociągnięcie go do odpowiedzialności karnej za czyn, który nie został należycie stypizowany w ustawie karnej, jako czyn zabroniony. Uznanie, że pomocnictwem do czynu zabronionego jest zachowanie opisane jako “w inny podobny sposób ułatwia czyn zabroniony” jest wieloznaczne i nieprecyzyjne. Takie określenie nie czyni zadość wymaganiom przewidywalności. Kwestionowany przepis zawierając sformułowania prowadzące do dowolności w stosowaniu prawa karnego, burzy zasadę stabilności i bezpieczeństwa sytuacji prawnych – twierdzi skarżący.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 18 § 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. – Kodeks karny jest zgodny z art. 42 ust. 1 w związku z art. 2 konstytucji. W pozostałym zakresie TK umorzył postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że zaskarżony art. 18 § 2 ustawy z 19 kwietnia 1969 r. – Kodeks karny (dawny kodeks karny d.k.k.) spełnia konstytucyjny wymóg dopuszczalności pojęć i zwrotów niedookreślonych w prawie karnym. Analiza orzecznictwa sądów, dotycząca pomocnictwa psychicznego, polegającego na całkowitym solidaryzowaniu się “pomocnika”, manifestowanym w sposób szczególnie sugestywny, z zamiarem bezpośrednim sprawcy, wykazała, że określony wyżej sposób pomocnictwa psychicznego, został w ciągu kilkudziesięciu lat utrwalony w orzecznictwie sądów. Sądy orzekające, w zgodzie z wieloletnią linią orzeczniczą ustaliły, na podstawie stanu faktycznego sprawy, że skarżący popełnił, określone przestępstwo pomocnictwa psychicznego do przestępstw popełnionych przez bezpośredniego sprawcę, określonych w części szczególnej d.k.k

Trybunał zwrócił ponadto uwagę, że skarżący skorzystał z wszystkich gwarancji proceduralnych w sferze stosowania prawa, także z nadzwyczajnego środka kontroli orzeczeń sądowych (kasacja do Sądu Najwyższego).

Zawarta w art. 42 ust. 1 konstytucji zasada określoności czynów zabronionych, stanowiąca główny wzorzec kontroli konstytucyjnej zaskarżonego przepisu, jest uszczegółowieniem ogólnej zasady określoności wynikającej z art. 2 konstytucji. Dlatego Trybunał orzekł, że zaskarżony art. 18 § 2 d.k.k. jest zgodny z art. 42 ust. 1 w związku z art. 2 konstytucji.

Trybunał w fazie wstępnego rozpoznania nie znalazł podstaw, aby przychylić się do wniosku skarżącego o zawieszenie wykonania kary orzeczonej przez sąd. Merytoryczne rozpoznanie niniejszej skargi potwierdziło trafność takiej oceny Trybunału.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Mirosław Granat, a sprawozdawcą był sędzia TK Adam Jamróz.

Źródło: www.trybunal.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum

Szukaj w serwisie

Wzory pozwów, wniosków, umów i innych pism

Wiadomości i porady prawne

Konkordat między Rzeczpospolita Polską a Stolicą Apostolską

Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kościół katolicki są — każde w swej dziedzinie — niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego.

Czytaj dalej


Więcej

Porada prawna - Prenumerata RSS

Zaprenumeruj aktualności i porady

Archiwum wiadomości