Wiadomości

Moment powstania obowiązku podatkowego oraz podstawy podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży oleju opałowego na cele inne niż opałowe

Opublikowany: gru 7, 06:56

17 listopada 2010 r. o godz. 8.30 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną Przedsiębiorstwa Wielobranżowego “ROEL” Szmidt i Miśta spółka jawna w Markach dotyczącą momentu powstania obowiązku podatkowego oraz podstawy podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży oleju opałowego na cele inne niż opałowe, sygn. SK 23/07.

Stan faktyczny i prawny:

W ocenie skarżącej spółki kwestionowane przepisy określające moment powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym oraz podstawę opodatkowania z tytułu sprzedaży oleju opałowego na cele inne niż opałowe w akcie podustawowym naruszają zasadę wyłączności regulacji ustawowej. Ponadto przepisy wydane na podstawie upoważnienia ustawowego, nie zawierającego wytycznych co do treści aktu wykonawczego, zezwalającego Ministrowi Finansów na określenie innego momentu powstania obowiązku podatkowego niż wynikający z ustawy, a zatem umożliwiającego ustalenie elementu konstrukcyjnego podatku w akcie podustawowym są niezgodnie z art. 92 ust. 1 oraz art. 217 konstytucji.

Kwestionowane przepisy określające inny przedmiot opodatkowania podatkiem akcyzowym niż wynikający z ustawy w sytuacji, w której Minister Finansów był upoważniony do określenia innego momentu powstania obowiązku podatkowego, a więc wydane z przekroczeniem upoważnienia ustawowego są niezgodne z konstytucją.

Zdaniem skarżącej spółki kwestionowane przepisy eliminują ustawowe rozróżnienie stawek podatku akcyzowego dla olejów opałowych i olejów napędowych poprzez takie ukształtowanie, bez wymaganego upoważnienia ustawowego, przepisów rozporządzeń w sprawie podatku akcyzowego, że w przypadku sprzedaży oleju opałowego na stacji paliw nie było możliwe zastosowanie stawki właściwej dla sprzedawanego wyrobu akcyzowego.

Kwestionowane przepisy w ocenie skarżącej spółki naruszyły między innymi prawo do swobody prowadzenia działalności gospodarczej poprzez niezgodność z zasadą równego traktowania podmiotów. Chodzi o faktyczne zakazanie prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży oleju opałowego na stacjach paliw przy użyciu odmierzacza paliw ciekłych i przy użyciu zbiorników znajdujących się na stacjach paliw połączonych z odmierzaczem paliw ciekłych.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że:

1. § 11 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz § 14 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie podatku akcyzowego są zgodne z art. 22 oraz art. 84 w związku z art. 2, art. 7, art. 92 ust. 1 i art. 217 konstytucji.
2. § 11 ust. 1 pkt 1 i 2 powyższego rozporządzenia jest zgodny z art. 64 ust. 3 konstytucji.
3. § 14 ust. 1 pkt 1 powyższego rozporządzenia jest zgodny z art. 64 ust. 2 konstytucji.

W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.

Art. 22 konstytucji określa formalne i materialne przesłanki ograniczenia wolności działalności gospodarczej. Wolność działalności gospodarczej musi, w państwie współczesnym, podlegać różnego rodzaju ograniczeniom. Wynika to chociażby z zaakcentowania w art. 20 konstytucji socjalnego charakteru gospodarki rynkowej. Art. 22 formułuje jednak dwojakiego rodzaju ograniczenia. W płaszczyźnie materialnej wymaga, aby ograniczenia wolności gospodarczej znajdowały uzasadnienie w “ważnym interesie publicznym”, a w płaszczyźnie formalnej – aby były wprowadzone “tylko w drodze ustawy”. Skarżący nie wykazał, że ograniczenia przewidziane w kwestionowanych przepisach rozporządzenia w sprawie podatku akcyzowego nie znajdują uzasadnienia w ważnym interesie publicznym. Domniemanie konstytucyjności przepisu nie zostało zatem obalone. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że § 11 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz § 14 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 19 grudnia 2001 r. w sprawie podatku akcyzowego są zgodne z art. 22 konstytucji.

Zdaniem Trybunału w myśl ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym Minister Finansów mógł w rozporządzeniu określić inną aniżeli przewidzianą w ustawie podstawę opodatkowania, jeżeli podatnikami są sprzedawcy wyrobów akcyzowych. Kwestionowany § 14 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie podatku akcyzowego pozostaje w granicach upoważnienia zawartego w ustawie.

Skarżący w czasie, którego dotyczy skarga (rok 2002), był podatnikiem podatku akcyzowego na podstawie ustawy, a nie na podstawie rozporządzenia. Tym samym nie znajduje podstaw wysuwany zarzut dokonania ingerencji w prawo własności na innej podstawie, niż w drodze ustawy, a zatem naruszenie art. 64 ust. 3 konstytucji. Trybunał stwierdził, że § 11 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów jest zgodny z art. 64 ust. 3 oraz art. 84 w związku z art. 2, art. 7, art. 92 ust. 1 i art. 217 konstytucji.

Zdaniem skarżącego określenie podstawy opodatkowania nie w ustawie, lecz w rozporządzeniu jest niezgodne z art. 217 konstytucji. Trybunał podkreślił, że § 14 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów ustanowił zwolnienie z obowiązku podatkowego, który to obowiązek wynika z ustawy, nie zaś z rozporządzenia. Ustanawianie zwolnień z obowiązku podatkowego i zasad ich udzielania pozostaje w granicach swobody ustawodawcy.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym określiła wysokość stawek podatkowych i zezwoliła na obniżenie tych stawek zgodnie z zasadami wynikającymi z ustawy. Wydane rozporządzenie jest zgodne z zasadami wyrażonymi w art. 92 konstytucji. Zostało wydane w celu wykonania ustawy i normuje materie określone w upoważnieniu zgodnie z przepisami ustawy. Rozporządzenie Ministra Finansów nie narusza zatem art. 217 konstytucji. Nie wkracza ono w sferę istotnych elementów stosunku podatkowego ustalonych w ustawie o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Wobec spełnienia przez ustawową regulację wymogów określonych w art. 217 konstytucji, dopuszczalne było ustawowe odesłanie do regulacji w drodze rozporządzenia szczegółowych kwestii związanych z podatkiem.

W przekonaniu Trybunału Konstytucyjnego § 14 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie podatku akcyzowego jest zgodny z art. 84 w związku z art. 2, art. 7, art. 92 ust. 1 oraz art. 217 konstytucji.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Marian Grzybowski, a sprawozdawcą był prezes TK Bohdan Zdziennicki.

Źródło:www.trybunal.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum