Wiadomości

Mobbing w polskim prawie pracy

Opublikowany: mar 23, 22:29

Zgodnie z art. 94 ze znaczkiem 3 Kodeksu pracy pracodawca jest zobowiązany do przeciwdziałania mobbingowi w zakładzie, w którym organizuje pracę.

W myśl tego przepisu mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.

Jeżeli dojdzie do takiej sytuacji, że mobbing wywołał u pracownika skutki w postaci rozstroju zdrowia, pracownik może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Pracownik, który wskutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę, ma prawo dochodzić od pracodawcy odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę. Przy czym oświadczenie pracownika o rozwiązaniu umowy o prace musi nastąpić na piśmie z podaniem przyczyny, którą jest mobbing.

Z opisanych powyżej zasad m.in. wynika, że:

  • pracodawca odpowiada za mobbing w organizowanym przez niego miejscu pracy niezależnie od tego czy to on podejmuje działania wypełniające znamiona mobbingu czy też podlegli mu pracownicy,
  • osobą, która stosuje mobbing nie musi być pracodawca, ale może nim być np. współpracownik. Nie jest również wykluczone, aby osobą stosującą mobbing był podwładny pokrzywdzonego.
  • pracownik może rozwiązać umowę o pracę bez podania przyczyny ze skutkiem natychmiastowym,
  • pracownik może żądać odszkodowania o nieokreślonym w ustawie górnym pułapie.
  • ciężar dowodowy w ewentualnym procesie będzie na zasadach ogólnych obciążał twierdzącego a więc pracownika będącego ofiarą mobbingu.

Skomentuj ten artykuł na forum

Szukaj w serwisie

Wzory pozwów, wniosków, umów i innych pism

Wiadomości i porady prawne

Konkordat między Rzeczpospolita Polską a Stolicą Apostolską

Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kościół katolicki są — każde w swej dziedzinie — niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego.

Czytaj dalej


Więcej

Porada prawna - Prenumerata RSS

Zaprenumeruj aktualności i porady

Archiwum wiadomości