Wiadomości

Gminy wypłacają odszkodowania za nieruchomości zajęte pod gminne drogi

Opublikowany: lut 28, 14:12

Wszystkie gminy władające 31 grudnia 1998 r. nieruchomościami niestanowiącymi ich własności, zajętymi pod gminne drogi publiczne, w tym drogi lokalne miejskie, mają obowiązek wypłaty odszkodowań za te nieruchomości.

28 lutego 2008 r. o godz. 13.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał połączone wnioski Rady Miejskiej w Brwinowie oraz Rady Miasta Podkowy Leśnej dotyczące nałożenia na gminę obowiązku zaspokajania roszczeń odszkodowawczych kosztem majątku gminy, sygn. K 43/07.

Stan faktyczny i prawny: Zgodnie z kwestionowanym przepisem odszkodowanie za nieruchomości , które 31 grudnia 1998 r. były zajęte pod drogi publiczne, a nie stanowiły własności Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, wypłaca gmina. Natomiast dotychczasowe drogi gminne oraz lokalne miejskie stały się drogami gminnymi dopiero od 1 stycznia 1999 r. Do tego czasu drogi publiczne dzieliły się na drogi: krajowe, wojewódzkie, gminne oraz lokalne miejskie i drogi zakładowe. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego jednolicie przyjmuje się, że przepisy ustawy z 13 października 1998 r. nakładają na wszystkie gminy władające nieruchomościami niestanowiącymi ich własności, zajętymi pod gminne drogi publiczne 31 grudnia 1998 r. w tym drogi lokalne miejskie, obowiązek wypłaty odszkodowania . Wykładnię tę prezentują też wojewódzkie sądy administracyjne. Zdaniem wnioskodawców kwestionowany przepis rozumiany w ten sposób, że nakłada na gminę obowiązek wypłaty odszkodowań za nieruchomości zajęte pod drogi gminne oraz lokalne drogi miejskie istniejące przed 1 stycznia 1999 r. jest niezgodny z konstytucyjnymi zasadami: przyzwoitej legislacji i adekwatności udziału gminy w dochodach publicznych do nakładanych na gminę zadań.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 73 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną jest zgodny z art. 2 oraz art. 167 ust. 1 i 4 Konstytucji.

Przed reformą samorządową z 1990 r. podstawowymi jednostkami podziału terytorialnego były gminy, miasta i dzielnice. Towarzyszyła temu odpowiednia kategoryzacja dróg publicznych, wśród których wyróżniano drogi gminne oraz lokalne miejskie.

Gminy jako jednolite ustrojowo jednostki zasadniczego podziału terytorialnego państwa powstały w 1990 r. Do ich zadań własnych ustawodawca zaliczył zadania związane z planowaniem i finansowaniem budowy, rozwoju, modernizacji i utrzymania zarówno dróg gminnych, jak i lokalnych miejskich. Do wejścia w życie ustawy – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną gminy często użytkowały nieruchomości zajęte pod drogi publiczne bez jakiejkolwiek podstawy prawnej. Na podstawie powyższej ustawy gminy nabyły z mocy prawa własność nieruchomości, którymi władały 31 grudnia 1998 r. Konsekwencją przysporzenia majątkowego było obarczenie ich obowiązkiem odszkodowawczym. Zakres tego obowiązku wynika z powyższej ustawy, która zaktualizowała niezmienioną po 1990 r. kategoryzację dróg publicznych, włączając kategorię dróg lokalnych miejskich, mającą już tylko historyczne znaczenie, do zbiorczej kategorii dróg gminnych. Niezasadny jest zatem zarzut naruszenia zasady rzetelnej legislacji, skoro możliwa jest jednolita wykładnia i stosowanie zakwestionowanego przepisu.

Trybunał stwierdził, że wnioskodawcy nie przedstawili żadnych argumentów, które pozwoliłyby na ustalenie, że obowiązek wypłaty odszkodowań uniemożliwia gminom realizację innych zadań własnych. Naruszenie zasady adekwatności mogą stanowić tylko oczywiste dysproporcje między zakresem nakładanych na gminę obowiązków a jej udziałem w dochodach publicznych, co musi zostać wykazane przez stronę podnoszącą we wniosku do Trybunału zarzut niekonstytucyjności.

Źródlo: www.trybunal.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum

Szukaj w serwisie

Wzory pozwów, wniosków, umów i innych pism

Wiadomości i porady prawne

Konkordat między Rzeczpospolita Polską a Stolicą Apostolską

Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kościół katolicki są — każde w swej dziedzinie — niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego.

Czytaj dalej


Więcej

Porada prawna - Prenumerata RSS

Zaprenumeruj aktualności i porady

Archiwum wiadomości