Wiadomości

Główne zmiany w organizacji sektora finansów publicznych

Opublikowany: kwi 5, 09:52

„To reforma potrzebna od wielu lat. Często zapowiadana, ale nigdy nie podjęta. Polskie finanse publiczne potrzebują konsolidacji, uporządkowania i sytuacji w której grosz publiczny będzie lepiej niż dotychczas pilnowany” – powiedział podczas dzisiejszej konferencji w Ministerstwie Finansów Premier Jarosław Kaczyński .

Zaprezentowany projekt ustawy o finansach publicznych konsoliduje sektor finansów publicznych, wprowadza zmiany w jego funkcjonowaniu i organizacji, a także dostosowuje zakres polskiego sektora do standardów ESA 95.

Przedstawiając założenia reformy finansów publicznych, Wicepremier, Minister Finansów prof. Zyta Gilowska poinformowała, że wprowadzenie jej w życie pozwoli zaoszczędzić w perspektywie 2 lat, 1 procent PKB, czyli około 10 mld. zł.

Dodatkowo wprowadzenie instytucji audytu zewnętrznego wszystkich jednostek sektora rządowego i samorządowego sprawi, że środki publiczne będą wydawane w sposób bardziej jawny „Chcielibyśmy, aby w państwie powstała poważna i profesjonalna, sprawna i odpowiedzialna służba audytorska. Dla budżetu, będzie to NIK, a w odniesieniu do samorządu regionalne izby obrachunkowe. Zakładamy coroczny audyt obowiązkowy” – dodała Wicepremier.

Najważniejsze zaproponowane w organizacji sektora finansów publicznych zmiany to m.in.: – Wprowadzenie rachunku deficytu sektora i długu publicznego zgodnego z klasyfikacją ESA 95 (nowy zakres przedmiotowy obejmie między innymi wprowadzenie do sektora niektórych funduszy obsługiwanych przez BGK oraz usunięcie z sektora jednostek badawczo rozwojowych) w celu eliminacji obecnego prowadzenia podwójnych rachunków – oddzielnie na użytek krajowy (ustawa budżetowa, strategia zarządzania długiem publicznym) i oddzielnie na potrzeby konwergencji fiskalnej w ramach UE (aktualizacje Programu Konwergencji, notyfikacje fiskalne).

• Podmiotowa konsolidacja sektora finansów publicznych – likwidacja następujących form gospodarowania: wszystkich zakładów budżetowych, wszystkich gospodarstw pomocniczych, wszystkich samorządowych funduszy celowych, wszystkich wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, części funduszy celowych, funduszy motywacyjnych.
• Przekształcenie części funduszy usytuowanych w BGK w państwowe fundusze celowe, przekształcenie części funduszy celowych w jednostki budżetowe (np. ZUS i KRUS), nowa forma organizacyjno-prawna – tzn. agencja wykonawcza – dla wybranych dziedzin aktywności państwa.
• Powiązanie planów finansowych wszystkich jednostek sektora rządowego z ustawą budżetową.
• Nadanie zadaniowego charakteru głównym etapom procedury budżetowej (projektowanie budżetu państwa, układ załączników, uzasadnienie, informacje o budżecie zaprojektowanym, uchwalonym i wykonanym).
• Rozszerzenie procedury oszczędnościowej, w przypadku gdy wartość relacji kwoty państwowego długu publicznego do produktu krajowego brutto jest większa od 55% a mniejsza od 60%
• Ustalenie indywidualnego wskaźnika zadłużenia dla jednostek samorządu terytorialnego.
• Takie rozwiązanie z jednej strony znosi ograniczenia wiążące dziś jednostki samorządu o znacznym potencjale rozwojowym, dla których zaciąganie nawet dość znacznych zobowiązań finansowych może być instrumentem bezpiecznej polityki rozwojowej, z drugiej * dyscyplinuje jednostki, których wysokie obciążenie dochodów spłatami zobowiązań nakazuje dużą ostrożność przy zaciąganiu nowych kredytów i pożyczek.
• Wprowadzenie zasady zrównoważenia budżetu JST w zakresie wydatków bieżących.
• Wprowadzenie nowych przepisów w zakresie programów wieloletnich, które będą obejmować zarówno wydatki bieżące, jak i inwestycyjne.
• Wprowadzenie audytu zewnętrznego wszystkich jednostek sektora rządowego i samorządowego wykonywanego przez NIK oraz regionalne izby obrachunkowe– audyt coroczny, obligatoryjny i połączony z procedurami zamknięcia rachunków budżetowych
• Ograniczenie wysokości rezerwy celowej i katalogu pozycji wydatków niewygasających.

Źródło: www.mf.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum