Wiadomości

Działalność sprzeczna z ustawą o związkach zawodowych

Opublikowany: maj 14, 05:13

W rezultacie ustanowienia sankcji karnych ingerencja w sferę wolności związkowej staje się szczególnie dolegliwa, nie spełnia równocześnie konstytucyjnego wymogu określoności regulacji prawnych.

13 maja 2008 r. o godz. 9.30 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Sądu Rejonowego w Toruniu Wydział X Grodzki dotyczący działalności sprzecznej z ustawą o związkach zawodowych, sygn. P 50/07.

Stan faktyczny i prawny: Kwestionowany przepis ustawy o związkach zawodowych stanowi, że kto w związku z pełnioną funkcją związkową kieruje działalnością sprzeczną z ustawą podlega karze. Na podstawie tego przepisu prezes zarządu spółki z o.o. złożył zawiadomienie do prokuratury rejonowej o popełnieniu przestępstwa przez członków związków zawodowych działających przy spółce. Związkowcy skierowali wobec spółki postulaty załogi dotyczące m.innymi: zmiany zarządu spółki, dokonania analizy struktury i kosztów zatrudnienia określonych osób i podmiotów gospodarczych, zaprzestania współpracy z wybranymi podmiotami gospodarczymi, ogłoszenia upadłości spółki. Żądania te, zdaniem prezesa były sprzeczne z ustawą o związkach zawodowych. Prokuratorzy – zarówno rejonowy jak i okręgowy – odmówili wszczęcia dochodzenia z uwagi na brak znamion czynu zabronionego. Prezes zarządu spółki złożył zażalenie. Rozpoznający zażalenie sąd rejonowy powziął wątpliwości. Uznał, iż kwestionowany przepis nie pozwala na udzielenie jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, jaka to “działalność sprzeczna z ustawą” osób kierujących organizacjami związkowymi prowadzi do odpowiedzialności karnej. Posłużenie się niejasnym i w istocie niedookreślonym znamieniem “działalności sprzecznej z ustawą” nie spełnia – zdaniem sądu – minimalnych standardów poprawnej legislacji urzeczywistniających konstytucyjną zasadę państwa prawnego. Nie precyzuje też w niezbędnym zakresie znamion czynu zabronionego zgodnie z wymogami konstytucyjnymi.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych jest niezgodny z art. 42 ust. 1 oraz z art. 59 ust. 2-4 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.

Kwestionowany przepis nie wyznacza bezpośrednio granic prawa do rokowań, do zawierania układów zbiorowych pracy i innych porozumień ani prawa do organizowania strajków pracowniczych i innych form protestu. Stanowi jednak formę daleko idącej ingerencji w te prawa, ponieważ określa sankcję za naruszenia zakazów i nakazów. W rezultacie ustanowienia sankcji karnych ingerencja w sferę wolności związkowej staje się szczególnie dolegliwa. Nie spełnia równocześnie konstytucyjnego wymogu określoności regulacji prawnych. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że skoro ustawa wprowadza sankcję w przypadku zachowań zabronionych, nie może pozostawić jednostki w nieświadomości czy nawet niepewności co do tego, czy jakieś zachowanie stanowi czyn zabroniony. W demokratycznym państwie prawnym musi się mieć możliwość ustalenie na podstawie przepisu karnego, jakie zachowanie podlega karze.

Źródło: www.trybunal.gov.pl

Skomentuj ten artykuł na forum